طاهریان و برخورد با علویان مردم خراسان علاقه‌ی ویژهای به علویان داشتند. توجه طاهر به سوی علویان همراه با اقدام او در هنگام انداختن نام مامون از خطبه و به جای آن خطبه خواندن به نام یکی از علویان شاید بتواند دلیلی بر توجه و علاقه ی طاهریان به علویان به حساب آید. اگرچه سرکوبی یکی از شورش های علویان و دستگیری او که امری معمولی برای برقراری آرامش به حساب می آید به عنوان مقابله ی عبدالله و علویان تلقی گردد ولی دلایلی نشان دهنده ی این است که او روابط دوستانه ای

توجه طاهریان به علم و ادب فارسی قبلا در ویژگی های عبدالله و طاهر گفتیم که آن ها گرایش های ویژه ای به علم و ادب داشتند و در یک خانواده ی فرهنگ دوست پرورش یافته بودند. طاهر و عبدالله شاعر و نویسندگان توانایی بودند و در رعایت حال علما بسیار می کوشیدند سخن عبدالله که گفته بود علم به ارزانی و نا ارزانی به باید داد که علم خویشتن دار تر از آن است که به با ارزانیان قرار کند ((سخن او نشان توجه او به تربیت همگانی است )) عاملی برای جذب توجه عموم مردم به دانش بود.

گروه های اجتماعی و نحوه ی زندگی مردم بالاترین گروه با نفوذ اجتماعی در عصر طاهریان قاعدتا وابستگان خاندان طاهری بودند وبه جهت وابستگی به حکومت از موقعیت ی و اجتماعی قابل توجهی برخوردار بودند .بعد از آن ها دهقانان گروه بازمانده از طبقه ی اجتماعی و اشرافی پیش از اسلام موقعیتی بهتر از گذشته به دست آورده بودند .حاکمان خراسان از ابتدا با آن ها مدارا می کردند آن ها از نفوذ اجتماعی برخوردار بودند ودر نظر مردم جایگاه اجتماعی بالایی داشتند.

با توجه به روایاتی که وجود دارد می توان دیوان هایی را برای حکومت طاهریان نام برد. هرچند چنین نظام دیوانی را مربوط عهد سامانیان نیز می دانند. دیوان مظالم قضاوت و دادرسی به عنوان اصل اساسی اجرای حکومت در عصر طاهریان، جایگاه با ارزش داشت و برای اداره ی بهتر حکومت خود به امر قضاوت و رعایت حال مردم توجه خاصی داشتند چنان که از نامه ی عبدالله نیز مشخص است. طاهریان پیش از حکومت با قضاوت و دیوان مظالم آشنایی داشتند چرا در دربارهی عباسی و با منصب و مقام شرطه به

عمارت و حکومت به طور کلی به دو شکل عامه و خاصه تقسیم گردیده است. در عمارت خاصه شخصی از دربار خلافت فقط برای امور خاصی مانند لشکر و یا حفظ ولایت فرستاده می‌شد. و ممکن بود در اداره ی امور مالی نقشی نداشته باشد اما عمارت عامه که رایج ترین نوع عمارت در دوره ی عباسیان بود خود به دو شکل عمارت استکفا و استیلا مرسوم بود. در عمارت استکفا یا تفریض، خلیفه بنابر تمایل خود شخصی را با اختیارات نسبتا وسیع به حکومت یک ناحیه اعزام می کرد.

بررسی ساختار اداری ، نظام کشوری و لشکری در عصر طاهریان نظام کشور داری در عصر طاهری: حدود جغرافیایی قلمرو حکومت طاهری حکومت طاهریان خراسان طی نیم قرن تداوم و اقتدار در پیش نخستین نمونه از نوع حکومت های ایرانی بعد از اسلام بود. منابع اشاره ای روشن بر تشکیلات حکومت و نظام کشورداری این روزگار نداشته اند. حدس می زنند در شکل اداره ی حکومت، باتوجه به شناخت طاهر و عبدالله از ساختار ی خلافت عباسی گزیده‌ی همان تشکیلات اداری خلافت در قالبی کوچک تر و در شکلی که

با در گیری های فراوان سرانجام محمد پسر طاهر دوم جانشین پدرش شد او روابط خوبی با خلیفه ی عباسی داشت با وجود این آغاز عمارت او در خراسان با ضعف همرا بود تشدید این ضعف در دربار خلافت بغداد نیز به دلیل اعمال نفوذ و قدرت یابی امیران ترک آشکار بود، بنابر گفته ی روایات بیش تر این فروپاشی در نتیجه ی اقدامات محمد در خراسان بود، او به شعر و شراب بیش تر از اوضاع مملکت علاقه نشان می داد. علاقه‌ی او به شعر نیز بیش تر در راستای لهو و لعب بود تا جایی که مردم خراسان به

بعد از عبدالله پسرش طاهر به حکومت رسید در سال ۲۳۷ه.ق طاهر، محمد بن عبدالله را به جانشینی خود به بغداد فرستاد دوران حکومت او در بغداد با رونق موقعیت خاندان طاهر همراه بود، پس از آن تمام موقعیت و مقامات اداری نظامی بغداد در اختیار فرزندان عبدالله قرار گرفت، در زمان او متوکل خلیفه ی عباسی بود و رابطه ی خوبی را با طاهردوم داشت و طاهردوم از او اطاعت می کرد. روزگار طاهر دوم را باید آغاز ضعف در حکومت طاهریان دانست.

عبدالله در زمان حکومتش دست به اقدامات و اصلاحات عمده ای زد. عبدالله حال مردم را رعایت می کرد ونظم و آرامش را در میان مردم برقرار می کرد. عبدالله اهل بخشش بود و همین باعث شده بود تا تمام کسانی که گرفتار بودند برای رفع نیاز به او پناه آورند. اقدامات او در خراسان برای بهبودی وضع مردم بود. او بناهای زیادی ایجاد و آنهارا وقف مردم کرده بود . ((ربات فراوه در نزدیکی خوارزم، بنای شهرکی در نزدیکی شهر نسا، روستای اسد آباد در نزدیکی نیشابور ، شهری به نام دهستان در